TUINREPORTAGE IN GEEL
tuinarchitect: TUINEN VRANCKX
Christel en Eddy zijn grote Italië liefhebbers. In hun tuin wilde ze het gevoel creëren dat je op reis bent. Een dompelbad, zonnige tegels, limoncello en zuiderse gastvrijheid – veel meer is niet nodig om in deze tuin een mediterraan gevoel te ervaren.
Tekst: Ingrid Allaerts - Fotografie: Sarah Van Hove
Even voorstellen:
Christel en Eddy wonen in Geel. Christel heeft Italiaanse roots. Hun jongste dochter woonde enkele jaren in Italië. De liefde voor Italië is ook in hun tuin terug te vinden.
“Ik heb altijd van een mediterrane sfeer gehouden. Mijn biologische vader was een Italiaan. Ook al ben ik niet in Italië opgegroeid, het zuiders bloed stroomt door mijn aders. Ik ben een heel grote fan van de stad Lecce in Apulië (Italië)”, vertelt Christel.
Lecce ligt heel zuidelijk, in de hak van Italië. Lecce – met zijn Romaanse gebouwen – was een inspiratiebron voor Christel. De kleuren en de geuren van het zuiden, de barokke gebouwen opgetrokken in dezelfde gele steen en het weerspiegelend zonlicht in het water van fonteinen waren elementen die ze ook in hun tuin wou terugzien. Ze wou het gevoel krijgen van altijd op reis te zijn.
Met haar wensen klopte Christel aan bij tuinarchitect Roeland Vranckx van Tuinen Vranckx. De opdracht was niet eenvoudig want de tuinarchitect moest ruimte voorzien voor de vrachtwagen van Eddy die in de transportsector werkt. Zo moest er een oprit komen waar zijn vrachtwagen gemakkelijk op en af kan rijden. Achteraan geeft de tuin uit op de voetbalkantines en -tribunes die ’s avonds verlicht zijn. “Als je uitkijkt over een mooi landbouwgebied dan kan je een open tuin creëren. We moesten daarom een besloten tuin aanleggen waarin de diepte optimaal benut wordt. Het is een intieme tuin om het zicht op de achterliggende gebouwen te maskeren”, vertelt Roeland Vranckx.
Voordien liep de achtertuin licht hellend naar omhoog. Dit hoogteverschil is in de nieuwe tuin opgevangen met recuperatie arduinen stenen die als een slang doorheen de achtertuin kronkelen. “De stenen doen dienst als verbindend en vormelijk element. Rond het tuinpaviljoen vormen de stenen een plint en verder in de achtertuin zijn de stenen gebruikt als treden en keermuurtje”, aldus Roeland.
“Voor de terrassen hebben we gekozen voor grote keramische tegels in een warme, licht beige tint. Een keramische tegel is onderhoudsvriendelijk. Door de getrommelde randen lijken de tegels net echte natuur-, zandstenen. Zo is de tuinarchitect erin geslaagd om het Vlaamse – de arduinen tegels – te combineren met het mediterrane – de warme keramische tegel zoals wij als koppel een mix zijn”, lacht Christel.
Een verhoogde vijver vormt de blikvanger en middelpunt van de tuin. Inspiratie haalde Christel uit de Romaanse baden met zithoekje en fontein die ze onder meer op hun reizen naar Lecce ontdekte. “Het is een dompelbad dat eigenlijk dient om je te verfrissen in de zomer. Het is 1m20 diep en je kan er ook in zwemmen. Mijn kleinkinderen genieten er heel de zomer van. Samen met mijn vriendinnen genieten we – zittend op de stenen rand – van een glaasje wijn, een hapje erbij en met de voeten bengelend in het water”, lacht Christel.
De woonkamer is geheel op de tuin georiënteerd met een groot gebogen raam. Een waterelement in het verlengde van het interieur is erg dankbaar. Water is een bron van leven en lokt de vogels zelfs in de winter. “In het najaar -wanneer de zon laag staat – zie je de weerkaatsing van het zonlicht op het water waardoor er een prachtig lichtspektakel van dansende lichtjes op het plafond ontstaat. Dat is echt heel mooi,” vertelt Christel. Het tuinpaviljoen met een dak van houten latjes en glas creëert een bijzondere lichtinval met fijne streepjes. “Dit was een vraag van de eigenares die het spel van licht en schaduw zo mooi vindt. Licht en schaduw geven een extra dimensie aan de tuin”, vult Roeland aan.
De zuiderse flair is terug te vinden in de tuin maar ook in de manier waarop het gezin de tuin gebruikt. “Het mediterrane waar wij zo van houden en wat ook een deel van mijn nationaliteit is, wou ik hier terugvinden. We maken altijd tijd om samen aan tafel te genieten. Het overdekte terras is een ideale plek om te zitten met het gezin of met mijn vriendinnen.”
De avondzon schijnt pal op de pergola waardoor het er al vroeg op het jaar heerlijk zitten is. Een fles gekoelde limoncello kan natuurlijk niet ontbreken als de vriendinnen langskomen.
Christel geeft yogalessen aan volwassenen en kinderen. Bij mooi weer gaat de activiteit buiten door en rollen de kinderen hun yogamatjes uit op het gras en rond het dompelbad met het rustgevende, klaterende water op de achtergrond. Soms wordt hun volbloed merrie ‘Silver’ ingeschakeld. “Het is een paard met karakter maar ze voelt heel goed kinderen aan. Kinderen met autisme komen helemaal tot rust bij haar.”
“Bomen tot dichtbij de woning aanplanten wordt veel te weinig gedaan. Hoe dichter een boom bij het huis staat, hoe beter hij het zicht naar achter kan camoufleren. Om de diepte van een tuin optimaal te benutten, is een bomendreef een handige truc. De bomendreef creëert perspectief en een zichtas naar achteren. Ik werk heel graag met bomendreven. Het vormelijk spel van bomen, vind ik een krachtige taal”, aldus Roeland Vranckx.
www.tuinenvranckx.be
(foto 025)
Citroenen en limoncello zijn alom aanwezig in Italië, weet Christel.
(Foto 029)
Het dompelbad is afgewerkt met echt zandsteen. De stenen zijn ter plaatse op maat geslepen en verouderd door de steenkapper. De randen zijn getrommeld.
In een verhoogde muur op het einde van de vijver zijn drie strakke waterspuwers voorzien die op maat gemaakt zijn.
(Foto 030)
De verhoogde vijverrand is precies op zithoogte ontworpen en doet dienst als zitbank. “De steen blijft lekker warm maar nooit te warm”, vertelt Christel.
(Foto 033)
Stoeltjes van Maison du Monde.
Kruiden, grassen en planten zoals het Mexicaans Margrietje zijn in toefjes aangeplant.
(Foto 034)
De zandkleurige, keramische tegels van 90x 50 zijn gelegd met brede tegelvoegen zoals men in zuiderse landen doet.
(Foto 036)
Het dompelbad vormt het middelpunt van de tuin net zoals bronnen en fonteinen in zuiderse landen een centrale plaats krijgen. Vanuit de living kijk je uit op het water. De langgerekte vijver met langs weerszijden enkele dreefboompjes ‘Amelanchier lamarckii’ (krentenboom) vormen een zichtas doorheen de tuin naar achteren.
(Foto 049)
“Naast de vijver is een sleufje van 20 cm breed vrijgehouden zodat de vijverbak gebroken wordt. Deze kleine details - die vrij spontaan ogen - maken een groot verschil in beleving”, stelt de tuinarchitect.
(Foto 050)
Yogales in de tuin.
(Foto 056)
Hoge taxushagen schermen het inkomgedeelte wat af van de drukke straatkant samen met enkele wintergroene buxus wolken.
(Foto 057)
De voortuin is eerder klassiek en werd in de jaren ’90 aangelegd. Het open raam van de living dat uitkijkt op de drukke straat, is afgeschermd met een beukenhaag. Lindebomen – gesnoeid en geknot – omkaderen de woning in de hoogte.
(Foto 060)
Gaura is een dankbare plant die wat frivoliteit en een zuiders karakter aan de beplanting geeft.
(Foto 065)
Hun paard ‘Silver’.